Prolog.

Kiran stanęła przed ogromną, mosiężną bramą, za którą miała rozpocząć nowy etap w swoim życiu.
- Kto pragnie przejść przez próg tego miejsca? - zapytał głos zza bramy
- Dziecko Cienia i Nocy. - Kiran wyrecytowała znaną jej formułkę.
- Wejdź - po tych słowach został wpuszczony do środka.
Przed dziewczyną stał wysoki brunet o oczach czarnych jak noc. Ubrany był w lśniący frak. Obok niego stała kobieta, o jasnej cerze i rubinowych oczach. Miała na sobie długą, czarną suknię.
- Czekaliśmy na ciebie, Kiran - powiedziała kobieta i uśmiechnęła się, odsłaniając przy tym szereg białych zębów.
- Chodź z nami - dodał mężczyna ledwie patrząc na przybysza.
Dziewczyna ruszyła za nimi powoli i niepewnie. Idąc długimi korytarzami, rozglądała się na prawo i lewo. Na ścianach wisiały obrazy, zdawać się mogło, że postacie na nich śledzą każdy jej ruch. Panowała idelana cisza a Kiran słyszała tylko swój przyspieszony oddech. Kiedy kobieta przystanęła przy drewnianych drzwiach, dziewczyna usłyszała krzyk. Z ciemności wyłoniła się sylwetka mężyczyny.
- INTRUZ! INTRUZ jest w budynku! - krzyczał, gdy tylko ich zobaczył
- Cassandro, zabierz proszę Kiran do jej pokoju. - powiedział mężyczna w fraku - Teraz. - dodał tonem, który przyprawił nastolatkę o dreszcze.
Kobieta skinęła głową i pociągnęła za sobą Kiran. Kiedy odchodzili, dziewczyna usłyszała fragment rozmowy.
- On nie żyje...


To dopiero początek... resztę znajdziecie na: http://aeterna-nox.bloog.pl

Serdecznie zapraszam i liczę na komentarze